Pilatus en Yechoua zoeken naar de waarheid – Het evangelie volgens Pilatus

Wat vieren christenen met Pasen? In Het evangelie volgens Pilatus wordt het paasverhaal uitgebreid verteld, vanuit een verrassende hoek: die van Pilatus, de man die zijn handen wast in onschuld na Jezus veroordeeld te hebben.

Zelf heb ik het verhaal van Jezus’ lijden en sterven al zo vaak gehoord, dat ik het wel kan dromen. Het is moeilijk om het elk jaar weer echt te laten binnenkomen, gewoon omdat de woorden me zo bekend in de oren klinken. Maar toen ik Het evangelie volgens Pilatus las, kwam dat bekende verhaal binnen alsof ik het voor het eerst hoorde. De auteur Eric-Emmanuel Schmitt schudde me wakker door in de proloog Jezus zelf – Yechoua, zoals Schmitt hem noemt – zijn leven te laten beschrijven. Yechoua beschrijft zichzelf als een gewoon mens, die zijn hele leven zoekt naar hoe hij zo dicht mogelijk tot God kan naderen, Hem onderdeel te laten zijn van elk onderdeel van zijn leven. Er groeit een hechte connectie tussen Yechoua en God, zo beschrijft hij, waardoor mensen denken dat hij God zelf is.

Het hoofdverhaal van Het evangelie volgens Pilatus wordt gevormd door de brieven die de Romeinse stadhouder Pilatus naar zijn broer Titus schrijft. Alle gebeurtenissen van vlak voor het overlijden van Yechoua tot ver erna worden door hem geanalyseerd en rationeel verklaard, voor zover hem dat lukt. De onrust onder de Joden en zijn eigen worsteling met het stadhouderschap maken het roerige tijden voor de stadhouder.

De grote overlap tussen het verhaal en de bijbelse feiten had voor mij grote implicaties: zou deze versie van gebeurtenissen op enige manier de waarheid kunnen vertolken? Ik zou zeggen: bepaal dat voor jezelf. Maar een boek dat met de proloog al zo kan boeien, is het meer dan waard helemaal gelezen te worden.